Zo’n dertien jaar geleden, toen ik nog een “gezellige”, puberende scholier was, kreeg ik bij maatschappijleer te horen dat ik een MaSt (maatschappelijke stage) moest doen. Waar de meeste klasgenoten meteen naar de buren, het bejaardentehuis, renden, liep ik naar onze muziek docent. Ik vertelde haar wat ik moest doen en uiteindelijk liep ik een half jaar, twee uur in de week, mee met haar. Aan het einde van de rit had ik de meeste uren van de klas gedraaid en het minste geld verdiend. Het bejaardentehuis gaf €10 per uur en mijn school gaf niets. Toch ben ik er nog steeds van overtuigd dat ik meer geleerd heb dan mijn klasgenoten. Ik koos iets wat mij interesseerde, niet wat goed was voor mijn portemonnee.
Maar waarom is het dan nog steeds belangrijk dat middelbare scholieren en studenten een maatschappelijke stage lopen?
Volgens de president van De Nederlandse Bank, Klaas Knot (NOS, maart 2021), kan het invoeren van de maatschappelijke dienstplicht ervoor zorgen dat het zorgtekort in crisistijd kan worden verkleind. Dat is natuurlijk heel mooi, maar niet iedereen kan zomaar de zorg in. Wij als pabo studenten hebben geen basis in de verpleegkunde, een enkeling is misschien bedrijfshulpverlener bij een bijbaan en kan eerste hulp verlenen, maar het toedienen van prikken en het reguleren van medicatie vereist toch heel andere kennis. Zo valt er natuurlijk voor iedere sector wel iets te zeggen.
Voor mij is het belangrijk bij een maatschappelijke stage dat je iets terug geeft. Natuurlijk mag je er zelf beter van worden, maar ik vind dat vooral anderen kunnen profiteren van jouw hulp. Mijn broertje deed zijn maatschappelijke stage bijvoorbeeld voor de Voedselbank door aardappels te rooien, maar hij liep meer te geiten met vrienden op een aardappelveld, dan dat er aardappels uit de grond gehaald werden.
Als ik kijk naar de Sustainable Development Goals (SDG), zie ik 17 belangrijke doelen, waarvoor we nog “maar” 9 jaar de tijd hebben. En ieder doel op zichzelf is belangrijk. Mij spreken bijvoorbeeld doel 4 “Inclusief, gelijkwaardig en kwalitatief onderwijs voor iedereen” en doel 5 “Gelijke rechten voor mannen en vrouwen en empowerment van vrouwen en meisjes” (Rijksoverheid) heel erg aan. In mijn eerste blog stipte ik al aan dat niet alle leerlingen de gelijke kansen krijgen binnen het onderwijs. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat leerlingen gelijke kansen en goed onderwijs krijgen? Hoe zorgen we ervoor dat deze leerlingen kunnen werken aan gelijke rechten? Hoe vaak horen meisjes nog dat ze iets niet kunnen doen of worden, omdat sommige mensen het zien als “mannenberoep”?
En dat is ook mijn doel. Ik wil al mijn leerlingen bijbrengen dat ze kunnen doen wat ze willen, kunnen worden waarvan ze dromen. Daar had ik het ook al even over in mijn eerste blog, maar ik realiseerde me toen niet dat dit een SDG was. We moeten natuurlijk als groep beslissen welk SDG we kiezen, maar mijn voorkeur gaat uit naar deze twee. Ik ben heel benieuwd naar jullie voorkeur!